Het gebiedsverbod tegen anarchisten in een bredere context van repressie in Den Haag

Op drie augustus 2016 ontvingen enkele anarchisten in Den Haag, en één daarbuiten, een brief met het voornemen van burgemeester van Aartsen van Den Haag om hen een gebiedsverbod op te leggen voor de duur van twee maanden voor de Schilderswijk, een arbeiders- en migrantenwijk in het centrum van de stad. De burgemeester wil voor dit verbod gebruik maken van de zogenaamde Voetbalwet, die voor het eerst wordt ingezet tegen politiek activisten. Maar de afgelopen tijd hebben Haagse anarchisten meer te maken met repressie, waar voornamelijk de burgemeester een grote rol in speelt.

50.000 euro schadeclaim ontruiming De Vloek
Tijdens de ontruiming van het 13 jaar gekraakte sociaal centrum De Vloek, op 9 september 2015, werden er tien mensen gearresteerd. Vijf daar van zaten twee weken in de gevangenis vanwege beschuldiging van geweldpleging tegen de politie. Enkele maanden na hun vrijlating ontvingen de tien arrestanten een brief van de burgemeester van Den Haag met een schadeclaim van 50.000 euro. Inzage in de specificatie van het bedrag van de schadeclaim leerde dat deze grotendeels gebaseerd was op zaken die niets met de ontruiming te maken hadden: het afvoeren van containers vol met puin dat als barricades zou zijn gebruikt, het bewaken van het terrein na de ontruiming (De Vloek werd direct na de ontruiming gesloopt) en het schoonmaken van de straat van verf van verfbommen (de straat werd niet schoongemaakt, maar enkele weken na de ontruiming totaal vernieuwd i.v.m. de nieuwbouw).

Dit enorme bedrag werd niet betaald, waarna er een rechtszaak werd gestart die nog steeds loopt. Dat er grote schadevergoedingen worden geëist komt niet vaak voor maar is niet nieuw. Eerder werd bij de ontruiming van de Ubica, een kraakpand in Utrecht een hoge schadevergoeding geëist. Het afstraffen van mensen die verzet plegen wordt zo niet alleen gedaan via gevangenisstraffen maar men probeert de ‘schuldigen’ ook financieel kapot te maken. Ook in dit geval is het afstraffen van de mensen die zich hebben verzet tegen de ontruiming de drijfveer: De VVD, de partij van van Aartsen vroeg in de gemeenteraad om alle schade te verhalen.

Sluiting Autonoom Centrum
De burgemeester hield echter niet op bij de schadeclaim van de ontruiming van De Vloek. Ook het Autonoom Centrum (AC) moest het ontgelden. Het AC werd na ruim vijf jaar ontruimd van hun locatie in de wijk het Bezuidenhout. Hierna werden er drie panden aan de Harstenhoekweg gekraakt om de activiteiten van het AC door te zetten.

De burgemeester probeerde in een opzetje met de eigenaar een van de panden te laten ontruimen vanwege zogenaamd asbestgevaar. Er volgde een rechtszaak die de burgemeester verloor, het pand mocht niet worden ontruimd. Enkele maanden later viel er een brief in de brievenbus dat de burgemeester voornemens is het pand waar het Autonoom Centrum in is gevestigd te sluiten vanwege illegale horeca. Hiermee probeert de burgemeester plekken die belangrijk zijn voor anarchistisch structuren te sluiten. De procedure rond de sluiting loopt nog.

De opstand in de Schilderswijk
Toen in 2015 Mitch Henriquez werd dood gewurgd door de politie kwamen er in de Haagse Schilderwijk duizenden mensen in opstand tegen de politie en de staat. Het politiebureau werd door honderden mensen aangevallen en vier nachten vonden er gevechten plaats met de politie. De opstand was een te verwachten reactie op de zoveelste politiemoord en het jarenlange racistische politiegeweld in de wijk.

Al jaren voeren anarchisten en antifascisten actie tegen politiegeweld in de wijk, en dat is de burgemeester een doorn in het oog. Meerdere organisaties hielden zich bezig met het probleem van politiegeweld maar al deze clubjes werkten samen met de politie en gemeente, of wilden maar al te graag met hen rond de tafel. Antifascisten en anarchisten zijn altijd compromisloos geweest in de strijd tegen de politie en hun racistische en gewelddadige optreden, en werken niet met de politie of de gemeente samen. De burgemeester en politie hebben dan ook veel tijd gestoken in pogingen het protest en verbinding tussen anarchisten en de wijk te breken. Zo gingen er agenten langs buurthuizen waar flyers voor demonstraties waren verspreid om daar mensen te intimideren dat zij niet met antifascisten en anarchisten moesten samenwerken, omdat dat gevolgen zou hebben voor hun subsidies. Ook werden agenten ingezet om posters te verwijderen en werden demonstraties door de burgemeester verboden. Tijdens en voorafgaand aan demonstraties hielden agenten jongeren door intimidatie op afstand.

Dit had alleen niet de uitwerking die ze voor ogen hadden. Op meerdere demonstraties waren veel buurtbewoners aanwezig en na de moord op Mitch Henriquez kwam de buurt massaal in opstand. Achteraf heeft de burgemeester in samenspraak met de politie geprobeerd de schuld van de opstand op anarchisten af te schuiven en hen als zondebok te gebruiken, om zo de solidariteit tussen de buurt te breken.

Deze hetze tegen anarchisten zagen we ook eind april toen er een anarchist in de Schilderswijk gearresteerd werd op verdenking van het verspreiden van de Anarchistische Muurkrant, met een tekst over de opstand in de Schilderwijk. De kameraad werd vier dagen op het politiebureau vastgehouden en beschuldig van opruiing tegen het gezag. Later werd er acht weken gevangenisstraf geëist, maar vrijspraak volgde. Het Openbaar Ministerie is in hoger beroep gegaan.

Naast deze voorbeelden kunnen anarchisten en antifascisten in Den Haag rekenen op een structurele ‘speciale’ aandacht van de politie en burgemeester. Demonstraties worden verboden, individuele anarchisten worden op straat geïntimideerd, er is gepoogd informanten te verkrijgen en acties waarbij anarchisten betrokken zijn kunnen rekenen op een enorme politie-inzet.

Bureaucratische repressie
Naast de traditionele repressie zoals invallen, arrestaties en gevangenisstraffen waarbij de woede binnen de anarchistische beweging groot is, manifesteert de repressie zich in de afgelopen periode meer in een subtiele en bureaucratische, bestuurlijke vorm. Dit maakt het meer abstract en daardoor minder vatbaar voor solidariteit. Zijn de muren van repressie bij een gevangen kameraden duidelijk zichtbaar, men raakt in deze vorm van repressie verstrikt in het web van bezwaarschriften en lang lopende rechtszaken. In het geval van het gebiedsverbod probeert men nu ook het actieve gedeelte van de strijd te breken door personen te verbieden voet te zetten in een buurt waar sociale strijd gaande is en waar deze samen wordt gevoerd.

Geen slachtoffers
Wij verwachten niet dat de repressie hier bij zal eindigen. De burgemeester en de politie zullen in de toekomst de ingeslagen koers vasthouden. Maar slachtoffers van hun repressie voelen wij ons allerminst. Dat de burgemeester en politie zich vastbijten in een groep anarchisten moeten zij zelf weten. De repressie zal van ons geen afwachtende en apathische slachtoffers maken. Elke slag richting een van ons zal worden beantwoord met een slag terug. Het maakt ons alleen maar meer vastberaden om door te gaan met de strijd voor onvoorwaardelijke vrijheid. Omdat wij niets te verliezen hebben maar alleen maar te winnen, omdat wij als onkruid steeds weer terug komen tussen de stenen van de verstikkende staat, omdat hun tijd is geweest en de tijd voor anarchie is aangebroken, en daar houdt geen agent of burgemeester ons in tegen!

Ons streven naar vrijheid is sterker dan hun repressie!

Enkele Haagse anarchisten